Kayzen

Rəssamlıq məkanında hamı ona sadəcə «Gena” deyər, elə bu adla da soraqlayardılar. Vəzifəli adamlara müraciətdə „Siz”siz ötüşməyən bizlərin Tanrı kimi ucalığa “Sən” deməsində gizlənən sirrin səbəbini Gennadini „Gena”laşdırmağımızda tapdıq. Əslində, Genanın özünə də ona çox quru və rəsmi görünə biləcək “Siz”dənsə, səmimiyyətə və doğmalığa bələnmiş sadəcə „Gena” deyə çağırılması daha xoş idi. Təzadlarla dolu ömrünün gecəsini-gündüzünü emalatxanasında keçirən və bütün varlığını sənətə həsr edən, rənglərlə “nəfəs” alan rəssam təbii ki, „Siz”sizliyə öyrəşmişdi.